YEMEN HISTORY

Η Δημοκρατία της Υεμένης είναι ένα κράτος στην Αραβική Χερσόνησο στη Νοτιοδυτική Ασία και αποτελεί κράτος της Μέσης Ανατολής. Συνορεύει με το Ομάν και τη Σαουδική Αραβία. Δυτικά βρέχεται από την Ερυθρά θάλασσα        νότια από τον κόλπο του Άντεν.

Πρωτεύουσα είναι η Σαναά (1.976.081 κάτοικοι, εκτίμηση 2009) ενώ άλλες μεγάλες πόλεις είναι το Άντεν (671.162 κ), η Ταΐζ (539.454 κ.) και η Αλ Χοντέιντα (459.567 κ.).^[1]
Η χώρα αποτελείται από μια χαμηλή παραλιακή ζώνη, στο βάθος της οποίας ορθώνονται ψηλές οροσειρές, χαμηλώνοντας προς τ' ανατολικά και καταλήγοντας σε στέπες και ερήμους. Την εσωτερική αυτή υψηλή χώρα (όρος Τζεμπέλ Χαντούρ, 3.760 μ. ύψος) διασχίζουν πολλές βαθιές κοιλάδες, γεμάτες από οάσεις. Η περιοχή αυτή βρίσκεται κάτω από την επίδραση των θερινών μουσώνων και δέχεται σημαντικές βροχοπτώσεις, τις μεγαλύτερες της Αραβικής χερσονήσου. Οι βροχοπτώσεις αυτές, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, ευνοούν τη βλάστηση και γι' αυτό η περιοχή ονομάστηκε "Ευδαίμων Αραβία", σ' αντίθεση από τη βόρεια ξηρή ερημική και βραχώδη περιοχή.

Η Υεμένη είναι μία από τις αρχαιότερες κοιτίδες πολιτισμού στην εγγύς Ανατολή. Μεταξύ του 12ου αιώνα π.Χ και του 6ου μ.Χ., η περιοχή αποτελούσε τμήμα των βασιλείων της Μίνα, του Σαβά και των Χιμιαριδών, τα οποία έλεγχαν το ισχυρό εμπόριο των μπαχαρικών. Αργότερα, ήταν κάτω από την εξουσία της Αιθιοπίας και της Περσίας.

Τον 7ο αιώνα οι μουσουλμάνοι χαλίφηδες εμφανίστηκαν καταλαμβάνοντας την περιοχή, ενώ μετά τη διάλυση του χαλιφάτου η πρώην βόρεια Υεμένη βρέθηκε κάτω από τον έλεγχο των ιμάμηδων διαφόρων δυναστειών, κυρίως της φυλής των Ζαίντι, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν μία θεοκρατική πολιτική δομή που επιβίωσε μέχρι τη σύγχρονη ιστορία. Ο όρος ιμάμης έχει θρησκευτική σημασία, και οι σιίτες τον χρησιμοποιούν για να αναφερθούν στον γαμπρό του προφήτη Μωάμεθ, Αλί, τους γιους του Χασάν και Χουσείν, και τους γραμμικούς απογόνους τους, οι οποίοι θεωρούνται θεϊκοί κληρονόμοι του προφήτη.
Οι Αιγύπτιοι σουνίτες χαλίφηδες κατέλαβαν μεγάλο μέρος της βόρειας Υεμένης κατά τον 11ο αιώνα, ενώ τον 16ο και μετέπειτα τον 19ο αιώνα, η Υεμένη αποτέλεσε τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενώ οι ιμάμηδες είχαν για διαστήματα τον έλεγχο και της νότιας Υεμένης.
Η σύγχρονη ιστορία της Υεμένης ξεκινάει το 1918, όταν η βόρεια Υεμένη έγινε ανεξάρτητη από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Η περιοχή αυτή αποτέλεσε κράτος το 1962 αλλά η βρετανική αυτοκρατορία, η οποία κατείχε την περιοχή του Άντεν ως προτεκτοράτο τον 19ο αιώνα, αποχώρησε το 1967 από την περιοχή της νότιας Υεμένης. Το 1970 η νότια κυβέρνηση υιοθέτησε ένα κουμμουνιστικό κυβερνητικό σύστημα, και τελικά οι δύο χώρες ενώθηκαν επίσημα στο σημερινό κράτος της Υεμένης στις 22 Μαίου του 1990.

Η Υεμένη βρίσκεται στα Ν.Δ. της αραβικής χερσονήσου. Βρέχεται από την Αραβική θάλασσα και τον κόλπο του Άντεν στα νότια και την ερυθρά θάλασσα στα ανατολικά. Συνορεύει με την Σαουδική Αραβία στα βόρεια και το Ομάν στα ανατολικά. Υπάρχουν μια σειρά από νησιά όπως η Σοκότρα, τα νησιά Καμαράν, Χανίς και Περίμ. Έως πρόσφατα τα σύνορα με την Σαουδική Αραβία στην αχανή έρημο ήταν αδιευκρίνιστα.
Η χώρα περιλαμβάνει τέσσερις γεωγραφικές περιοχές. Στα δυτικά η περιοχή "Τιχάμα" αποτελείται από πολύ ζεστές και άνυδρες παραλιακές πεδιάδες και λιμνοθάλασσες που βρίθουν από κουνούπια φορείς της ελονοσίας.
Τα δυτικά υψίπεδα έχουν πολύ πιο ευχάριστο κλίμα και είναι πράσινα και καλλιεργήσιμα καθώς εκεί πέφτουν οι περισσότερες βροχές σε όλη την αραβική χερσόνησο: αυτός είναι και ο λόγος που οι Ρωμαίοι αποκάλεσαν την Υεμένη "ευδαίμονα Αραβία".
Τα κεντρικά υψίπεδα αποτελούν ένα μεγάλο οροπέδιο που κυμαίνεται από 2.000 μ. σε 3,666 μ. σε υψόμετρο. Η θερμοκρασία εδώ μπορεί να είναι 30° κελσίου το πρωΐ και 0° κελσίου τη νύχτα. Εδώ βρίσκεται και η πρωτεύουσα Σαναά.
Στα ανατολικά το υψόμετρο πέφτει και εδώ βρίσκεται τμήμα της τεράστιας ερήμου "Ρουμπ αλ Χάλι" που κατοικείται από Βεδουΐνους νομάδες που εκτρέφουν καμήλες.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΥΕΜΕΝΗΣ

Σημαία Υεμένης

SIBERIAS HISTORY

Η Σιβηρία (ρωσ. Сибирь) είναι γεωγραφική και ιστορική περιοχή της Ρωσίας. Βρίσκεται στη βόρεια Ασία και εκτείνεται από τα Ουράλια Όρη έως το Βλαδιβοστόκ στον Ειρηνικό. Έχει έκταση 12.765.000 περίπου τετ. χλμ. και συνορεύει Ν. με τη Μαντζουρία, τη Μογγολία και το Καζακστάν, Δ. με τα Ουράλια όρη και Β και Α. βρέχεται από το Βόρειο Παγωμένο ωκεανό και τον Ειρηνικό αντίστοιχα.
Διοικητικά, το έδαφος της Σιβηρίας μοιράζεται σε τρία Ομοσπονδιακά Διαμερίσματα:

• Ουραλικό, με πρωτεύουσα το Αικατερίνενμπουργκ.
• Σιβηρικό, με πρωτεύουσα το Νοβοσιμπίρσκ.
• Άπω Ανατολικό, με πρωτεύουσα το Χαμπάροβσκ. Με ιστορικούς όρους, ολόκληρο το διαμέρισμα θεωρείται σιβηρικό έδαφος. Με αυστηρά γεωγραφικούς, τμήμα της Σιβηρίας θεωρείται μόνο η Δημοκρατία των Σαχά.

Γεωγραφία

Η ψυχρότητα των χειμώνων στη Σιβηρία είναι χαρακτηριστική. Ο παγετός στα Ν. διαρκεί περίπου 140 ημέρες κάθε χρόνο και στα Β. πάνω από 260 ημέρες. Τα ποτάμια στα Ν. παγώνουν 6 μήνες το χρόνο, ενώ στα Β. περισσότερο από 8 μήνες. Η Σιβηρία καλύπτεται κατά 40% από μεγάλα δάση κωνοφόρων δέντρων. Σε αφθονία βρίσκονται τα έλατα, οι σημύδες, λεύκες, βρύα κ.ά..
Εδώ βρίσκονται τα ζώα που προσφέρουν τα πολύτιμα δέρματα, όπως η αλεπού, ο τάρανδος, ο σκίουρος, ο λαγός, ο λύκος, η αρκούδα κ.ά. Αφθονία ψαριών συναντάμε επίσης στους ποταμούς της Σιβηρίας που οι σπουδαιότεροι είναι: ο Ομπ, ο Γενισέι, ο Λένας, ο Ιντιγκίρκα και ο Κολύμα, που εκβάλλουν στον Παγωμένο ωκεανό. Σπουδαιότερος ποταμός που εκβάλλει στον Ειρηνικό είναι ο Αμούρ. Η Σιβηρία έχει πολυάριθμες λίμνες. H πιο σπουδαία είναι η Βαϊκάλη, που θεωρείται η πιο βαθιά λίμνη του κόσμου.

Οικονομία

Η οικονομία της Σιβηρίας στηρίζεται κυρίως στη γεωργία (παράγονται δημητριακά, λινάρι, ζαχαρότευτλα, φρούτα, καπνός κ.ά.), στην κτηνοτροφία και στην εκμετάλλευση του υπεδάφους (γαιάνθρακες, πετρέλαιο, ψευδάργυρος, νικέλιο, βωξίτης, διαμάντια κ.ά.) και των δασών. Υπάρχει αναπτυγμένη βιομηχανία στη σιδηρουργία, μεταλλουργία, στα χημικά προϊόντα, στην κονσερβοποιία, στα είδη διατροφής, στην ξυλεία κ.ά. Οι μεγαλύτερες πόλεις βρίσκονται συνήθως παράλληλα τις σιδηροδρομικής γραμμής του Υπερσιβηρικού Σιδηροδρόμου.

Σύνορα και γεωγραφική θέση

Ο όρος "Σιβηρία" έχει μακρά ιστορία. Η έννοιά του έχει σταδιακά μεταβληθεί κατά τη διάρκεια των ηλικιών. Ιστορικά, η Σιβηρία ήταν ορίζεται ως το σύνολο τμήμα της Ρωσίας, στα ανατολικά της οροσειράς των Ουραλίων, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσικής Απω Ανατολή. Σύμφωνα με τον ορισμό, τη Σιβηρία επεκτάθηκε ανατολικά από τα Ουράλια όρη μέχρι την ακτή του Ειρηνικού, καθώς και νότια από τον Αρκτικό Ωκεανό έως τα σύνορα της Ρωσίας στην Κεντρική Ασία και τα εθνικά σύνορα των δύο Μογγολία (η οποία περιλάμβανε Τούβα) και την Κίνα^{[εκκρεμεί παραπομπή]}.
Σοβιετικής εποχής πηγές (Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια κ.ά.) και τις σύγχρονες ρωσικές^{[εκκρεμεί παραπομπή]} ορίζουν συνήθως Σιβηρία ως μια περιοχή που εκτείνεται ανατολικά από τα Ουράλια Όρη της λεκάνης μεταξύ του Ειρηνικού και της Αρκτικής λεκανών απορροής, καθώς και νότια από τον Αρκτικό Ωκεανό έως λόφους του βόρειο-κεντρικό Καζακστάν και των εθνικών συνόρων των δύο Μογγολία και την Κίνα. Με τον ορισμό αυτό, στη Σιβηρία περιλαμβάνει τα ομοσπονδιακά θέματα της Σιβηρίας ομοσπονδιακή περιφέρεια, καθώς και μερικά από τα Ουράλια Federal District, καθώς και Σακά (Γιακουτία) Δημοκρατία, η οποία αποτελεί τμήμα της Άπω Ανατολής Ομοσπονδιακή Περιφέρεια. Γεωγραφικά, ο ορισμός αυτός περιλαμβάνει υποδιαιρέσεις των πολλών άλλων θεμάτων Ουράλια και απωανατολικές ομοσπονδιακές περιοχές, αλλά δεν συμπεριλαμβάνονται διοικητικά. Ο ορισμός αυτός αποκλείει τα διαμερίσματα του Σβερντλόβσκ (Sverdlovsk Oblast) και του Τσελιάμπινσκ (Chelyabinsk Oblast), τα οποία περιλαμβάνονται σε ευρύτερους ορισμούς της Σιβηρίας.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ

Τίγρης Σιβηρίας

Ιγκλου

Πεδιάδα

Χάρτης Σιβηρίας

Χάσκι Σιβηρίας

Σημαία Σιβηρίας

HAWAI HISTORY

Η Χαβάη (αγγλικά: Hawaii, χαβανέζικα: Hawaiʻi), είναι όνομα νησιού αλλά και πολιτείας των ΗΠΑ. Προσαρτήθηκε σε αυτές το 1898 και πήρε το καθεστώς της 50ής κατά σειρά πολιτείας των Η.Π.Α., στις 21 Αυγούστου 1959. Πρωτεύουσά της πολιτείας είναι η Χονολουλού και βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, 3.700 km δυτικά των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών. Από το 1778 έως περί το 1898, η Χαβάη ήταν επίσης γνωστή με το όνομα Νήσοι Σάντουιτς. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε γνωστή εξαιτίας του Περλ Χάρμπορ, του λιμανιού στο οποίο σημειώθηκε η ιαπωνική επίθεση εναντίον των ΗΠΑ. Σταδιακά έγινε γνωστή για το χορό χούλα χουπ και γενικά ως τουριστικό θέρετρο. Πιο πρόσφατα έγινε γνωστή και ως τόπος καταγωγής του πρώτου μαύρου προέδρου που εξελέγη στις ΗΠΑ, του Μπαράκ Ομπάμα.

Τοποθεσία, Τοπογραφία, Γεωλογία

Η Χαβάη αποτελεί ηφαιστειογενές νησιωτικό σύμπλεγμα, το οποίο συνεχίζει να αυξάνει σε έκταση λόγω της συνεχιζόμενης ροής λάβας, ειδικότερα από το ηφαίστειο Κιλαουέα (Kilauea). Καθώς βρίσκεται καταμεσής του Ειρηνικού Ωκεανού θεωρείται, όπως εξάλλου και το Νησί του Πάσχα, μεταξύ των πιο απομονωμένων κατοικημένων περιοχών σε όλο τον κόσμο. Το υψηλότερο όρος της Χαβάης, το ηφαίστειο Μαούνα Κέα, φτάνει σε υψόμετρο τα 4.205 m.
Το αρχιπέλαγος της Χαβάης περιλαμβάνει δεκαοκτώ (18) νησιά και ατόλλες, και εκτείνεται σε μήκος άνω των 1.500 μιλίων (περίπου 2.400 χιλιομέτρων). Από αυτά τα νησιά, τα οκτώ (8) θεωρούνται «κύρια νησιά» και βρίσκονται στο νοτιοανατολικό μέλος του αρχιπελάγους. Αυτά είναι, σε σειρά από το βορειοδυτικό προς το νοτιοανατολικό σημείο, τα Νιιχάου (Niihau), Καουάι (Kauai), Οαχού (Oahu), Μολοκάι (Molokai), Λανάι (Lānai), Καχοολάβε (Kahoolawe), Μάουι (Maui) και Χαβάη (Hawaii). Το τελευταίο είναι με σημαντική διαφορά το μεγαλύτερο νησί, και συχνά ονομάζεται από τους ντόπιους και τους Αμερικανούς το Μεγάλο Νησί (αγγλ. Big Island) για να μην υπάρχει σύγχυση με την πολιτεία ως σύνολο.
Όλα τα νησιά της Χαβάης διαμορφώθηκαν από ηφαίστεια αναδυόμενα από τον πυθμένα της θάλασσας από μια πηγή μάγματος, που περιγράφεται στη γεωλογική θεωρία ως θερμό σημείο (hotspot). Η θεωρία υποστηρίζει ότι ενώ η τεκτονική πλάκα κάτω από ένα μεγάλο μέρος του Ειρηνικού Ωκεανού κινείται με βορειοδυτική κατεύθυνση, το θερμό σημείο παραμένει στάσιμο, δημιουργώντας αργά τα νέα ηφαίστεια. Αυτό εξηγεί γιατί μόνο τα ηφαίστεια στο νότιο μισό του νησιού Χαβάη είναι, στην παρούσα φάση, ενεργά.
Η τελευταία ηφαιστειακή έκρηξη εκτός του νησιού της Χαβάης συνέβη στο Haleakala του Μάουι (Maui) προς το τέλος του 18ου αιώνα (αν και πρόσφατη έρευνα υποστηρίζει ότι η πιο πρόσφατη εκρηκτική δραστηριότητα στο Haleakala θα μπορούσε να είναι εκατοντάδες έτη παλιότερη). Το νεώτερο ηφαίστειο που διαμορφώνεται είναι το Loihi Seamount, στην υποθαλάσσια περιοχή νότια του νησιού Χαβάη.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα και η συνεχής διάβρωση δημιούργησαν εντυπωσιακά γεωλογικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Το νησί Χαβάη είναι διακεκριμένο ως το πέμπτο υψηλότερο νησί στον κόσμο. Εάν το ύψος του νησιού μετριόταν από τη βάση του, βαθιά μέσα στον ωκεανό, ως την χιονισμένη κορυφή του Μαούνα Κι (Mauna Kea), θα μπορούσε να θεωρηθεί υψηλότερο και από το Έβερεστ. Η απομόνωση των νησιών της Χαβάης και το ευρύ φάσμα των περιβαλλόντων που βρίσκονται στα ορεινά νησιά που βρίσκονται κοντά στους τροπικούς κύκλους, έχουν οδηγήσει σε μια απέραντη σειρά ενδημικών ειδών χλωρίδας και πανίδας. Η Χαβάη έχει τα περισσότερα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη πουλιών και ζώων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του πλανήτη.

Ιστορία

Θεωρείται πιθανό –αλλά δεν συμφωνούν όλοι οι ειδικοί επ' αυτού- ότι τα νησιά της Χαβάης αποικίσθηκαν από Πολυνησίους γύρω στο 400 μ.Χ. και ότι αυτοί προέρχονταν από τα νησιά Μαρκίζ και που τώρα ανήκουν στη Γαλλική Πολυνησία. Θεωρείται ότι αργότερα, ίσως γύρω στο 1000 μ.Χ. έφτασε εκεί νέο κύμα αποίκων, πάλι από την Πολυνησία, αλλά αυτή τη φορά από την Ταϊτή. Στα νησιά κυριαρχούσε άλλοτε η ειρήνη και άλλοτε οι διαμάχες των φύλαρχων. Η σημαντικότερη εξέλιξη για την περιοχή ήταν η άφιξη του Βρετανού εξερευνητή Τζέιμς Κουκ το 1778. Ο Κουκ κατέγραψε ότι τα νησιά ονομάζονταν από τους ντόπιους Owyhee και τα ονόμασε νησιά Σάντουϊτς, προς τιμή του χρηματοδότη του Τζον Μόνταγκιου, που ήταν ο 4ος δούκας του Σάντουϊτς. Ένα χρόνο μετά, στη δεύτερη επίσκεψή του εκεί, το 1789, ο Κουκ σκοτώθηκε σε μάχη με τους ντόπιους.
Στην περιοχή σταδιακά συνέχιζαν να φτάνουν όλο και περισσότεροι Βρετανοί, Γάλλοι και Αμερικανοί έμποροι και ιεραπόστολοι -η βρετανική επιρροή φαίνεται ακόμα και σήμερα στα σχέδια στη σημαία της Χαβάης. Αν και αρκετοί ιεραπόστολοι είχαν καθαρά θρησκευτική αποστολή, η ανάμιξη των περισσοτέρων στο εμπόριο έδωσε σταδιακά στη λέξη «ιεραπόστολος» αρνητική χροιά και έτσι ακόμα και σήμερα η συγκεκριμένη λέξη χρησιμοποιείται στη Χαβάη ως βρισιά. Η παρουσία ξένων πυροδότησε πολλές συγκρούσεις μεταξύ των φυλάρχων, που είχαν εξάλλου και από προηγούμενα χρόνια τις διαφορές τους. Το 1810 Ευρωπαίοι και Αμερικανοί άποικοι υποστήριξαν με άνδρες και οπλισμό έναν από αυτούς, ο οποίος και επιβλήθηκε οριστικά με τη βοήθειά τους και ονομάστηκε βασιλιάς Καμεκαμέχα ο Μέγας.
Η δυναστεία του κρατήθηκε στην εξουσία μέχρι το 1872 με αρκετές δυσκολίες και συγκρούσεις, γιατί στο μεταξύ ο ντόπιος πληθυσμός αντιμετώπιζε ασφυκτικές πιέσεις θρησκευτικές, οικονομικές, πολιτισμικές αλλά και καθαρά υγειονομικές. Οι βασιλείς της Χαβάης και η άρχουσα τάξη των Χαβανέζων εκχριστιανίσθηκαν, όπως και πολλοί υπήκοοι, χωρίς αυτό να γεφυρώνει τις διαφορές με τους αποίκους και να αμβλύνει τη σύγκρουση συμφερόντων. Εν τω μεταξύ αναπτυσσόταν πια η τάξη των αποίκων δεύτερης και τρίτης γενεάς και τα παιδιά τους (παιδιά ιεραποστόλων και εμπόρων) είχαν τώρα τυπικά την ιδιότητα του Χαβανέζου πολίτη, το εισόδημα που τους κατέτασσε στην άρχουσα τάξη και την ηλικία να διεκδικούν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Παράλληλα, το γεγονός ότι οι ντόπιοι δεν είχαν αντισώματα σε ευρωπαϊκές ασθένειες είχε σαν αποτέλεσμα να ξεκληρίζονται ολόκληρα χωριά και να αποδυναμώνεται ο πραγματικά γηγενής πληθυσμός των Χαβανέζων. Το 1850 καταγράφηκε ότι η γρίπη, η ανεμοβλογιά και η ιλαρά εξόντωσε το 20% των ντόπιων. Την ίδια εποχή τα συμφέροντα των Ευρωπαίων και Αμερικανών εμπόρων στα νησιά υπέθαλπαν και εμφύλιες διενέξεις που είχαν ως αποτέλεσμα τις δολοφονίες πολιτικών από αντίπαλες μερίδες και την άφιξη αμερικανικών και βρετανικών στρατευμάτων με το πρόσχημα της διατήρησης της ειρήνης και της προστασίας των υπηκόων τους που ζούσαν στα νησιά της Χαβάης. Πιο έντονη στρατιωτική και εμπορική παρουσία πάντως είχαν οι Αμερικανοί.

Το 1872 άρχισε μια διετία έντονων συγκρούσεων και τελικά συρράξεων, έναυσμα των οποίων υπήρξε το γεγονός ότι ο βασιλιάς πέθανε χωρίς να ορίσει διάδοχο. Ανέβηκε στην εξουσία η Δυναστεία των Καλακαούα. Με την πίεση των εμπόρων και του αποικιοκρατικού στρατού αλλά και τον ξεσηκωμό μιας μερίδας των ντόπιων, με πρωτοστατούντες τα παιδιά των αποίκων που παρουσιάζονταν ως Χαβανέζοι, το 1887 ο βασιλιάς αναγκάστηκε να υπογράψει ένα νέο εκλογικό νόμο, ο οποίος:

1. στερούσε τον ίδιο από εξουσίες και τις μεταβίβαζε στο υπουργικό συμβούλιο
2. έδινε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε όλους τους αποίκους
3. όριζε πως άποικοι και Χαβανέζοι είχαν δικαίωμα ψήφου μόνον αν διέθεταν υψηλό εισόδημα –κάτι που απέκλειε σχεδόν το 95% των ντόπιων και που πριμοδοτούσε εξαιρετικά τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς επιχειρηματίες

Το 1891 στην εξουσία ανέβηκε η βασίλισσα Λιλιουκαλανί, η οποία εκθρονίστηκε το 1893, μόλις ανακοίνωσε ότι ήθελε να αλλάξει το σύνταγμα της χώρας. Συγκεκριμένα, όταν εξέφρασε την επιθυμία να ξαναδώσει την εξουσία στους Χαβανέζους, οι Αμερικανοί σχημάτισαν «επιτροπή ασφαλείας για την προστασία των Αμερικανών πολιτών» και συγχρόνως αποβιβάσθηκαν ναύτες από τα πολεμικά πλοία τους που παρατάχθηκαν σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας. Η βασίλισσα αλλά και όσοι υποστήριζαν την αλλαγή, όχι μόνον αποθαρρύνθηκαν, αλλά και ανατράπηκαν με πραξικόπημα, το οποίο κατέλυσε τη βασιλεία και έφερε στην εξουσία μια προσωρινή κυβέρνηση που απαρτιζόταν από τα μέλη της κυρίως αμερικανικής «Επιτροπής Ασφάλειας».
Από το 1894 μέχρι το 1898 το πολίτευμα της Χαβάης και η χώρα ονομαζόταν Δημοκρατία της Χαβάης. Τον Ιούλιο του 1898 με πράξη του Κογκρέσου η χώρα προσαρτήθηκε στις ΗΠΑ ως υπερπόντια κτήση. Παρά τις αντιδράσεις της άρχουσας τάξης και του λαού των Χαβανέζων, το αμερικανικό Κογκρέσο αιτιολόγησε την πράξη του «ως ανταπόκριση στο αίτημα των υπηκόων της Χαβάης», εννοώντας με αυτούς τους αποίκους δεύτερης γενεάς που ήταν τα μέλη της προσωρινής κυβέρνησης. Οι τελευταίοι εμφανίζονταν ως εκπρόσωποι επαναστατημένων γηγενών και αποίκων που τυπικά επεδίωκαν τη δημοκρατική κυβέρνηση της χώρας τους και το τέλος των αυθαιρεσιών αλλά και της ανασφάλειας και αναταραχής που προκαλούσε το καθεστώς της βασιλείας. Ένα χρόνο μετά, το 1900, δόθηκε στη Χαβάη το δικαίωμα της περιορισμένης αυτοδιοίκησης.
Επί 60 χρόνια οι Χαβανέζοι διεκδικούσαν την ανεξαρτησία τους ή τουλάχιστον το δικαίωμα να αποτελούν ισότιμη πολιτεία των ΗΠΑ και όχι υπερπόντια κτήση, αλλά τα επιχειρηματικά συμφέροντα (κυρίως των "Big Five"), κατίσχυαν και αυτό αποτρεπόταν. Σε περίπτωση δηλαδή που η Χαβάη αναβαθμιζόταν σε πολιτεία, θα ίσχυαν και εκεί οι φορολογικοί και εργασιακοί νόμοι των ΗΠΑ, κάτι που δεν συνέφερε τους ιδιοκτήτες φυτειών και γενικά τους Αμερικανούς επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνταν στα νησιά.
Στις 7 Δεκεμβρίου 1941 εξαπολύθηκε ιαπωνική αεροπορική επίθεση στον αμερικανικό στόλο που βρισκόταν στον όρμο του Περλ Χάρμπορ, με μεγάλες απώλειες για τις ΗΠΑ (με ζημιές σε πολλά πλοία και περίπου 2.400 νεκρούς) και αυτό το γεγονός έθεσε τέλος στην ουδετερότητα των ΗΠΑ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Χαβάη απέκτησε το καθεστώς της πολιτείας το 1959, ως 50ή πολιτεία των ΗΠΑ και το 1993 οι ΗΠΑ, επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, αναγνώρισαν επίσημα με Απολογητική Πράξη (Apology Resolution) το γεγονός ότι είχαν ανατρέψει τη βασίλισσα Λιλιουκαλανί.
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Χαβάης (Hawaii Republican Party) που υποστηριζόταν ιδιαίτερα από τους ιδιοκτήτες φυτειών έχασε μετά το 1960 την εξουσία και την πήρε το Κόμμα των Δημοκρατικών (Democratic Party of Hawaii) που την κράτησε σταθερά εδώ και 40 χρόνια με εξαίρεση το 1972 και το 1984. Στις πρόσφατες εκλογές οι ψηφοφόροι της Χαβάης υπερψήφισαν τον Μπαράκ Ομπάμα σε ποσοστό 76%. Ο Ομπάμα είναι ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που κατάγεται από τη Χαβάη.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΧΑΒΑΗΣ

Παραλία

Ηφαίστειο

Χάρτης Χαβάης

Σημαία Χαβάης

DENMARKS HISTORY

Το Βασίλειο της Δανίας ή Δανιμαρκία ή απλά Δανία (Δανικά: Danmark)^[5] είναι μια χώρα που βρίσκεται στη Σκανδιναβία, στη βόρεια Ευρώπη. Συνορεύει από ξηρά μόνο με τη Γερμανία, ενώ από θάλασσα γειτνιάζει με τη Σουηδία, τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Απλώνεται πάνω στη χερσόνησο της Γιουτλάνδης και πάνω σε εκατοντάδες νησιά, άλλα μεγάλα όπως το Σχέλαν (7.000 km²) και άλλα μικρά και ακατοίκητα. Η συνολική ακτογραμμή είναι αρκετά μεγάλη και φτάνει τα 7.314 km. Η Δανία είναι μία τελείως επίπεδη χώρα, καθώς το υψηλότερο σημείο της μόλις που ξεπερνάει τα 150 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στη Δανία ανήκουν τα αυτόνομα νησιά Φερόες καθώς και η τεράστια Γροιλανδία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο δείκτη ειρήνης για το 2008, η Δανία ήταν η δεύτερη πιο ειρηνική χώρα στον κόσμο, μετά την Ισλανδία.^[6] Η χώρα επίσης κατατάσσεται ως αυτή με τη λιγότερη διαφθορά το 2008 στον Δείκτη Διαφθοράς,^[7] καθώς μοιράζεται την πρώτη θέση στον σχετικό κατάλογο με τη Σουηδία και με τη Νέα Ζηλανδία. Το 2008 η Κοπεγχάγη, πρωτεύουσα του κράτους, κατατάχθηκε ως η πιο κατάλληλη πόλη για να ζήσει κάποιος διεθνώς, από το περιοδικό Monocle.^[8] Ο πληθυσμός της χώρας εκτιμάται για το 2009 σε 5.519.259 κατοίκους.^[2]
Η χερσόνησος της Γιουτλάνδης σχηματίζει την ενδοχώρα της Δανίας με μήκος περίπου 300 χιλιομέτρων. Οι δυτικές ακτές της ηπειρωτικής Δανίας είναι χαμηλές, χωρίς λιμάνια και καλύπτονται από αμμόλοφους, συχνά με ύψος πάνω από 30 μέτρα. Βρίσκονται εκτεθειμένες στις χειμερινές καταιγίδες και σε πολύ ισχυρούς ανέμους. Αντίθετα, οι ανατολικές ακτές που βρέχονται από τη Βαλτική παρουσιάζουν πολλές κολπώσεις. Συνολικά η Δανία έχει 405 νησιά, από τα οποία τα 75 είναι ακατοίκητα.
Ποτάμια υπάρχουν πολλά, αλλά σχεδόν όλα είναι πολύ μικρά. Λίμνες υπάρχουν αρκετές σε ολόκληρη τη Δανία, αλλά είναι όλες τους μικρές. Το δανέζικο ανάγλυφο διαμορφώθηκε κατά την εποχή των παγετώνων, και αυτός είναι ο λόγος που η χώρα είναι τελείως επίπεδη. Το μεγαλύτερο ύψωμα βρίσκεται στα κεντρικά της χώρας με ύψος 170 μέτρων.
Το κλίμα είναι ήπιο λόγω της επίδρασης του Ρεύματος του Κόλπου του Μεξικού. Καθ' όλη τη διάρκεια του έτους ο άνεμος είναι δυνατός, και ειδικά τον χειμώνα^[9] και για το λόγο αυτό η Δανία είναι από τις πρώτες χώρες στον κόσμο στη χρήση της αιολικής ενέργειας. Υετός πέφτει όλο τον χρόνο και ίσα κατανεμημένος. Κατά μέσο όρο οι βροχοπτώσεις διαρκούν 121 ημέρες το χρόνο.^[9],
Η μεγαλύτερη πόλη της Δανίας είναι η πρωτεύουσα Κοπεγχάγη με 1.100.000 κατοίκους, ακολουθεί το Ώρχους με 285.000 κατοίκους και μετά το Οντένσε με 145.000.
O πληθυσμός, σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2009 είναι 5.500.510 κάτοικοι.^[17] Οι κάτοικοι της Δανίας ανήκουν φυλετικά στη γερμανική ομοεθνία. Μόνο το 4 % του πληθυσμού είναι μετανάστες. Ως προς τη θρησκεία,το 98% είναι προτεστάντες ενώ η Καθολική Εκκλησία μετράει μόνο 1% καθολικούς Δανούς.
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού είναι 78,3 χρόνια (75,96 για τους άνδρες και 80,78 για τις γυναίκες), με βάση εκτιμήσεις του 2009.^[17]

^{ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΑΝΙΑΣ}

χαρτης δανιας

δανια

δανια

σημαια δανιας

NEW ZEALANDS HISTORY

Η Νέα Ζηλανδία (Αγγλικά: New Zealand, Μαορί γλώσσα: Aotearoa) είναι χώρα που αποτελείται από 2 μεγάλα και πολλά μικρότερα νησιά στα νοτιοδυτικά του Ειρηνικού Ωκεανού. Η Νέα Ζηλανδία είναι επίσης γνωστή ως Αοτεαρόα στη Μαορί γλώσσα, ή η Γη του Μακριού Λευκού Σύννεφου. Η Νέα Ζηλανδία είναι γνωστή για την γεωγραφική της απομόνωση, αφού είναι χωρισμένη από την Αυστραλία στα βορειοδυτικά μέσω της Θάλασσας της Τασμανίας, σε μήκος περίπου 2.000 χλμ. Οι εγγύτεροι γείτονές της είναι στα βόρεια οι Νέα Καληδονία, Φίτζι και Τόνγκα. Ο πληθυσμός της Νέας Ζηλανδίας είναι κυρίως Ευρωπαϊκής καταγωγής, με τους Μαορί να αποτελούν την μεγαλύτερη μειονότητα. Σημαντικές μειονότητες είναι και οι μη-Μαορί Πολυνήσιοι και Ασιατικοί κάτοικοι, ιδιαίτερα στις πόλεις της χώρας.
Επισήμως, Βασίλισσα της Νέας Ζηλανδίας είναι η Βασίλισσα Ελισάβετ Β' του Ηνωμένου Βασιλείου και εκπροσωπείται στη χώρα από έναν μη-πολιτικό Γενικό Κυβερνήτη. Ωστόσο, η Βασίλισσα δεν έχει καμία πραγματική πολιτική επιρροή. Η πολιτική εξουσία κατέχεται από τον Πρωθυπουργό που είναι ο αρχηγός της Κυβέρνησης στο δημοκρατικά εκλεγμένο Κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας. Το Βασίλειο της Νέας Ζηλανδίας περιλαμβάνει επίσης τις Νήσους Κουκ και το Νιούε, που είναι εξ ολοκλήρου αυτοκυβερνώμενα, το Τοκελάου, που κινείται προς την κατεύθυνση της αυτοκυβέρνησης και τις διεκδικήσεις της Νέας Ζηλανδίας στην Ανταρκτική.
Η Νέα Ζηλανδία αποτελείται από δύο βασικά νησιά (που αποκαλούνται απλά Βόρειο και Νότιο Νησιά, ή συνήθως Te-Ika-a-Maui και Te Wai Pounamu στα Μαορί) και έναν αριθμό μικρότερων νησιών. Η συνολική έκταση της Νέας Ζηλανδίας είναι 268.680 χλμ², και είναι λίγο μικρότερη από αυτήν της Ιαπωνίας και λίγο μεγαλύτερη από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η χώρα εκτείνεται σε περισσότερα από 1.600 χλμ κατά μήκος του κεντρικού, βόρειου-βορειοανατολικού άξονά της. Έχει επίσης μεγάλο μήκος ακτών των οποίων το μήκος φτάνει τα 15.134 km.
Τα πιο σημαντικά από τα μικρότερα κατοικήσιμα νησιά της είναι μεταξύ άλλων τα Νησί Στιούαρτ/Ρακιούρα, Νησί Γουαϊχέκε, ένα νησί στον Κόλπος Χαουράκι στο Ώκλαντ, το Νησί Γκρέιτ Μπάρριερ, ανατολικά του Κόλπου Χαουράκι και τα Νησιά Τσάταμ, ονομαζόμενα Ρεκόχου από τους Μοριορί. Η χώρα διαθέτει εκτεταμένες θαλάσσιες πηγές, με την μεγαλύτερη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στον κόσμο, που καλύπτει 4 εκατομμύρια km², περισσότερο από 15 φορές την χερσαία έκτασή της^[1].

Το Αοράκι/Βουνό Κουκ είναι το ψηλότερο βουνό στη Νέα Ζηλανδία

Το Νότιο Νησί είναι η μεγαλύτερη μάζα γης, και χωρίζεται κατά μήκος από τις Νότιες Άλπεις, η υψηλότερη κορυφή των οποίων είναι το Αοράκι/Βουνό Κουκ, στα 3.754 μέτρα. Στο Νότιο Νησί υπάρχουν περισσότερες από 18 κορυφές με ύψος μεγαλύτερο των 3.000 μ. Το Βόρειο Νησί είναι λιγότερο ορεινό από το Νότιο, αλλά χαρακτηρίζεται από ηφαιστειακή δράση. Το ψηλότερο βουνό στο Βόρειο Νησί, το Ρουαπέχου (2.797 μ.), είναι δραστήριο κωνικό ηφαίστειο. Το ποικίλο τοπίο της Νέας Ζηλανδίας την έχει καταστήσει δημοφιλή προορισμό για την παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων και ταινιών, όπως η τριλογία Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών.
Το σύνηθες κλίμα στη χώρα είναι ήπιο, με θερμοκρασίες που σπάνια πέφτουν κάτω από 0 °C ή ξεπερνούν τους 30 °C.

 Χλωρίδα και πανίδα

Εξαιτίας της μακράς απομόνωσης από τον υπόλοιπο κόσμο, και της νησιωτικής βιογεωγραφίας της η Νέα Ζηλανδία έχει μοναδική χλωρίδα και πανίδα. Περίπου το 80 τοις εκατό της χλωρίδας της συναντάται μόνο στη Νέα Ζηλανδία, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 40 ενδημικά είδη^[2].
Μέχρι την άφιξη των πρώτων ανθρώπων, το 80% της γης καλυπτόταν από δάση και , εξαιρουμένων δύο ειδών νυχτερίδας, δεν υπήρχαν μη-θαλάσσια θηλαστικά. Τα δάση της κατοικούνταν από μια ποικιλία πτηνών μεταξύ των οποίων το μόα, που έχει πια εκλείψει, το κίουι, το κακάπο και το τακαχέ, που κινδυνεύουν όλα με εξαφάνιση εξαιτίας της ανθρώπινης δράσης. Ο αετός του Χάαστ ήταν το μεγαλύτερο αρπακτικό πουλί του κόσμου προτού εκλείψει, ενώ μοναδικοί είναι και οι παπαγάλοι Κακά και Κέα. Στα ερπετά περιλαμβάνονται τα σκίνκ, γκέκο και Τουατάρα. Δεν υπάρχουν φίδια αλλά υπάρχουν πολλά είδη εντόμων, μεταξύ των οποίων και η γουέτα.
Ιστορία
Η Νέα Ζηλανδία είναι μία από τις πιο πρόσφατα αποικισμένες μεγάλες περιοχές γης. Πολυνήσιοι άποικοι κατέφθασαν με τα γουάκα (κανό) τους περίπου 800 με 600 χρόνια πριν και εγκατέστησαν τον ιθαγενή πολιτισμό Μαορί. Ο αποικισμός στα Νησιά Τσάταμ στα νοτιοανατολικά της Νέας Ζηλανδίας δημιούργησε τους Μοριορί αλλά δεν έχει ακόμα εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα σχετικά με το αν μετακινήθηκαν εκεί από την Νέα Ζηλανδία ή από κάπου αλλού στην Πολυνησία. Το μεγαλύτερο μέρος της Νέας Ζηλανδίας ήταν μοιρασμένο σε φυλετικές περιοχές που λέγονταν rohe και οι πηγές εντός τους ελέγχονταν από μια iwi ("φυλή"). Συνήθως δυο iwi δεν υπερκάλυπταν μια rohe. Οι Μαορί προσάρμοσαν τη διατροφή τους στις τοπικές θαλάσσιες πηγές, χλωρίδα και πανίδα, κυνηγώντας το γιγάντιο μόα που δεν πετούσε (και το οποίο σύντομα εξαφανίστηκε) και τρώγοντας τον Πολυνήσιο Αρουραίο και kumara (γλυκοπατάτα), που εισήγαγαν στη χώρα.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ

NEW ZEALAND

ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

ΧΑΡΤΗΣ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ

ΣΗΜΑΙΑ ΝΕΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ

ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

PAKISTAN HISTORY

Η Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν (Ούρντου: پاکستان) είναι μια χώρα της Νότιας Ασίας. Βρίσκεται στην περιοχή όπου ενώνονται η Νότια Ασία, η Κεντρική Ασία και η Μέση Ανατολή.^[5][6] Βρέχεται από την Αραβική θάλασσα και έχει ακτογραμμή μήκους 1.046 χιλιομέτρων, και συνορεύει με το Αφγανιστάν και το Ιράν στα δυτικά, την Ινδία στα ανατολικά και την Κίνα (αυτόνομη περιοχή Ξιγιάνγκ-Ουγκούρ της Κίνας) στα βόρεια. Έχει έκταση 880.940 km² και πληθυσμό 162.508.000. Πρωτεύουσα σήμερα είναι το Ισλαμαμπάντ, ενώ παλαιότερα ήταν το Καράτσι.
Το Πακιστάν είναι η χώρα με τον έκτο μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο (121.856.000 κατ. ^[7], και φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς παγκοσμίως. Έχει πανάρχαια ιστορία αποίκισης και πολιτισμού, που περιλαμβάνει τον Πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού. Στην περιοχή έχουν εισβάλλει κατά καιρούς Έλληνες, Πέρσες, Άραβες, Αφγανοί, Τούρκοι και Μογγόλοι. Έγινε τμήμα των Βρετανικών Ινδιών κατά το 19ο αιώνα και κήρυξε την ανεξαρτησία του το 1947. Από τότε, η χώρα χαρακτηρίζεται από περιόδους οικονομικής και στρατιωτικής ανάπτυξης, ενώ διακρίνεται για την πολιτική της αστάθεια. Είναι επίσης ιστορικά παραδοσιακός εχθρός με την Ινδία.
Το Πακιστάν είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία αποτελούμενη από τέσσερις επαρχίες και τέσσερις ομοσπονδιακές περιοχές συν την ομοσπονδιακή περιοχή της πρωτεύουσας. Η περιοχή του Κασμίρ διεκδικείται από το Πακιστάν και την Ινδία, με αποτέλεσμα οι δυο χώρες να έχουν εμπλακεί αρκετές φορές σε ένοπλες συγκρούσεις. Το Πακιστάν είναι η μόνη μουσουλμανική από τις εννέα χώρες που κατέχουν πυρηνικά όπλα.
Το Πακιστάν καταλαμβάνει επιφάνεια 803.940 τ.χλμ. - όσο περίπου η Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία μαζί- πάνω σε δύο τεκτονικές πλάκες. Η ακτογραμμή του στην Αραβική Θάλασσα έχει μήκος 1.046 χλμ.. Συνορεύει στα Ν.Δ. με το Ιράν, Β.Δ. με το Αφγανιστάν, Β.Α. με την Κίνα και ανατολικά με την Ινδία.
Τα εκτεταμένα υψίπεδα στα βόρεια της χώρας περιλαμβάνουν τις οροσειρές Καρακόραμ και Παμίρ και ορισμένες από τις υψηλότερες βουνοκορφές στον κόσμο όπως το "Κ2" (8.611 μ.) και η "Νάνγκα Παρμπάτ" ( 8.126 μ.). Το οροπέδιο Βαλουχιστάν βρίσκεται στην ομώνυμη επαρχία ενώ στα νοτιο-δυτικά συναντάται η έρημος Θαρ. Στα σύνορα με την Ινδία παράλληλα με τον ποταμό Ινδό οι επαρχίες Πουντζάμπ και Σινδ περιλαμβάνουν μεγάλες βαλτώδεις πεδιάδες. ο Ινδός ποταμός έχει μήκος 1.609 χλμ. και οι παραπόταμοί του διασχίζουν όλη τη χώρα, από το ορεινό Κασμίρ στα Β.Δ. έως την Αραβική Θάλασσα στο νότο.
Το Πακιστάν διαιρείται σε τρεις μεγάλες γεωγραφικές περιοχές - τα υψίπεδα του Βορρά, η πεδιάδα του Ινδού ποταμού, η οποία υποδιαιρείται στις επαρχίες του Πουντζάμπ και Σινδ και το Οροπέδιο Βαλουχιστάν. Όλα τα ποτάμια του Πακιστάν, π.χ. Σινδου, Τζέλαμ, Ράβι, Σενάμπ και Σατλέτζ έχουν τις πηγές τους στην Ινδία.
Σε γενικές γραμμές, ο καιρός έχει τέσσερις εποχές: δροσερός, ξηρός χειμώνας (πολύ κρύος στα υψίπεδα του βορρά), ζεστή, ξηρή άνοιξη από τον Μάρτιο έως τον Μάιο, βροχερό πολύ ζεστό καλοκαίρι από τον Ιούνιο έως Σεπτέμβριο (στα Ν.Δ. οι βροχοπτώσεις είναι εντονότατες). Το Πακιστάν είναι μεγάλη χώρα και ο χρόνος που οι παραπάνω "εποχές" αρχίζουν και τελειώνουν διαφέρει από τόπο σε τόπο. Οι βροχοπτώσεις διαφέρουν σε ποσότητα δραστικά από χρονιά σε χρονιά και συχνά εναλλάσσονται περίοδοι ξηρασίας και πλημμύρες.
Κυριότερες πόλεις του Πακιστάν (κατά πληθυσμό) είναι: Ισλαμαμπάντ, Καράτσι, Λαχόρη, Φαϊζαλαμπάντ, Ιντεραμπάντ, Μουλτάν, Πεσαβάρ, Σαργκόντα, Τζχανκ, Σουκούρ, Μπαχαβαλπούρ και Οκάρα ή Οκαρά.
Η περιοχή του σημερινού Πακιστάν κατακτήθηκε και κατοικήθηκε κατά καιρούς από πολλά κύματα κατακτητών και μεταναστών που επηρέασαν και απορροφήθηκαν από ντόπιους λαούς. Διάφορες αυτοκρατορίες έχουν συμπεριλάβει τα εδάφη του, όπως η Περσική και η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το Ινδο-ελληνικό βασίλειο που ίδρυσε στη συνέχεια ο Δημήτριος Ι της Βακτριανής έφτασε στο απόγειο της ακμής του υπό τον βασιλιά Μένανδρο όπου άνθησε ο ελληνο-βουδιστικός πολιτισμός. Υπάρχουν και σήμερα σημαντικά αρχαιολογικοί χώροι της περιόδου όπως στην αρχαία πόλη "Τάξιλα" (Ταξασίλα), δυτικά της σημερινής Ισλαμαμπάντ, που στην αρχαιότητα διετέλεσε σπουδαίο κέντρο μάθησης ^[8].
Το 712 μΧ κατακτήθηκε από τους Άραβες -οι οποίοι το χρησιμοποίησαν και ως βάση για περαιτέρω κατακτήσεις ανατολικά- και ο πληθυσμός εξισλαμίστηκε. Αργότερα συμπεριλήφθηκε μαζί με την Ινδία στην Βρετανική αυτοκρατορία.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝ

ΠΑΚΙΣΤΑΝ

ΣΗΜΑΙΑ ΠΑΚΙΣΤΑΝ

ΧΑΡΤΗΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝ