Η Δημοκρατία της Υεμένης είναι ένα κράτος στην Αραβική Χερσόνησο στη Νοτιοδυτική Ασία και αποτελεί κράτος της Μέσης Ανατολής. Συνορεύει με το Ομάν και τη Σαουδική Αραβία. Δυτικά βρέχεται από την Ερυθρά θάλασσα νότια από τον κόλπο του Άντεν.
Η χώρα αποτελείται από μια χαμηλή παραλιακή ζώνη, στο βάθος της οποίας ορθώνονται ψηλές οροσειρές, χαμηλώνοντας προς τ' ανατολικά και καταλήγοντας σε στέπες και ερήμους. Την εσωτερική αυτή υψηλή χώρα (όρος Τζεμπέλ Χαντούρ, 3.760 μ. ύψος) διασχίζουν πολλές βαθιές κοιλάδες, γεμάτες από οάσεις. Η περιοχή αυτή βρίσκεται κάτω από την επίδραση των θερινών μουσώνων και δέχεται σημαντικές βροχοπτώσεις, τις μεγαλύτερες της Αραβικής χερσονήσου. Οι βροχοπτώσεις αυτές, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, ευνοούν τη βλάστηση και γι' αυτό η περιοχή ονομάστηκε "Ευδαίμων Αραβία", σ' αντίθεση από τη βόρεια ξηρή ερημική και βραχώδη περιοχή.
Η Υεμένη είναι μία από τις αρχαιότερες κοιτίδες πολιτισμού στην εγγύς Ανατολή. Μεταξύ του 12ου αιώνα π.Χ και του 6ου μ.Χ., η περιοχή αποτελούσε τμήμα των βασιλείων της Μίνα, του Σαβά και των Χιμιαριδών, τα οποία έλεγχαν το ισχυρό εμπόριο των μπαχαρικών. Αργότερα, ήταν κάτω από την εξουσία της Αιθιοπίας και της Περσίας.
Τον 7ο αιώνα οι μουσουλμάνοι χαλίφηδες εμφανίστηκαν καταλαμβάνοντας την περιοχή, ενώ μετά τη διάλυση του χαλιφάτου η πρώην βόρεια Υεμένη βρέθηκε κάτω από τον έλεγχο των ιμάμηδων διαφόρων δυναστειών, κυρίως της φυλής των Ζαίντι, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν μία θεοκρατική πολιτική δομή που επιβίωσε μέχρι τη σύγχρονη ιστορία. Ο όρος ιμάμης έχει θρησκευτική σημασία, και οι σιίτες τον χρησιμοποιούν για να αναφερθούν στον γαμπρό του προφήτη Μωάμεθ, Αλί, τους γιους του Χασάν και Χουσείν, και τους γραμμικούς απογόνους τους, οι οποίοι θεωρούνται θεϊκοί κληρονόμοι του προφήτη.
Οι Αιγύπτιοι σουνίτες χαλίφηδες κατέλαβαν μεγάλο μέρος της βόρειας Υεμένης κατά τον 11ο αιώνα, ενώ τον 16ο και μετέπειτα τον 19ο αιώνα, η Υεμένη αποτέλεσε τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενώ οι ιμάμηδες είχαν για διαστήματα τον έλεγχο και της νότιας Υεμένης.
Η σύγχρονη ιστορία της Υεμένης ξεκινάει το 1918, όταν η βόρεια Υεμένη έγινε ανεξάρτητη από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Η περιοχή αυτή αποτέλεσε κράτος το 1962 αλλά η βρετανική αυτοκρατορία, η οποία κατείχε την περιοχή του Άντεν ως προτεκτοράτο τον 19ο αιώνα, αποχώρησε το 1967 από την περιοχή της νότιας Υεμένης. Το 1970 η νότια κυβέρνηση υιοθέτησε ένα κουμμουνιστικό κυβερνητικό σύστημα, και τελικά οι δύο χώρες ενώθηκαν επίσημα στο σημερινό κράτος της Υεμένης στις 22 Μαίου του 1990.
Η Υεμένη βρίσκεται στα Ν.Δ. της αραβικής χερσονήσου. Βρέχεται από την Αραβική θάλασσα και τον κόλπο του Άντεν στα νότια και την ερυθρά θάλασσα στα ανατολικά. Συνορεύει με την Σαουδική Αραβία στα βόρεια και το Ομάν στα ανατολικά. Υπάρχουν μια σειρά από νησιά όπως η Σοκότρα, τα νησιά Καμαράν, Χανίς και Περίμ. Έως πρόσφατα τα σύνορα με την Σαουδική Αραβία στην αχανή έρημο ήταν αδιευκρίνιστα.
Η χώρα περιλαμβάνει τέσσερις γεωγραφικές περιοχές. Στα δυτικά η περιοχή "Τιχάμα" αποτελείται από πολύ ζεστές και άνυδρες παραλιακές πεδιάδες και λιμνοθάλασσες που βρίθουν από κουνούπια φορείς της ελονοσίας.
Τα δυτικά υψίπεδα έχουν πολύ πιο ευχάριστο κλίμα και είναι πράσινα και καλλιεργήσιμα καθώς εκεί πέφτουν οι περισσότερες βροχές σε όλη την αραβική χερσόνησο: αυτός είναι και ο λόγος που οι Ρωμαίοι αποκάλεσαν την Υεμένη "ευδαίμονα Αραβία".
Τα κεντρικά υψίπεδα αποτελούν ένα μεγάλο οροπέδιο που κυμαίνεται από 2.000 μ. σε 3,666 μ. σε υψόμετρο. Η θερμοκρασία εδώ μπορεί να είναι 30° κελσίου το πρωΐ και 0° κελσίου τη νύχτα. Εδώ βρίσκεται και η πρωτεύουσα Σαναά.
Στα ανατολικά το υψόμετρο πέφτει και εδώ βρίσκεται τμήμα της τεράστιας ερήμου "Ρουμπ αλ Χάλι" που κατοικείται από Βεδουΐνους νομάδες που εκτρέφουν καμήλες.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΥΕΜΕΝΗΣ
 |
| Σημαία Υεμένης |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου